Nick, Joey en Jessica, leden van de Centrale Cliëntenraad (CCR), blikken samen met ondersteuner Corianne terug op hun 2-jarig bestaan en hun rol. “We zijn allemaal verschillend, maar hebben allemaal kwaliteiten en talenten die we goed kunnen gebruiken bij de CCR. We bezoeken locaties om met bewoners/deelnemers te praten en ons voor te stellen. Veel mensen bij Cello kennen ons inmiddels. We vinden het belangrijk om mee te denken en mee te praten. Het komt steeds minder vaak voor dat we vergeten worden.”
Successen
Op de vraag wat de CCR het allermooiste vindt wat ze in 2024 bereikt hebben, worden meteen een aantal successen gedeeld. “We hebben een enquête gemaakt over voeding en hier veel reacties op gehad”, vertellen Nick en Joey enthousiast. Jessica vult aan: “Ook het voedingsgeld is nu voor iedereen gelijk.” Een ander belangrijk punt is het nieuwe beleid ‘van zorgvraag naar zorgaanbod’. De CCR heeft actief meegedacht hoe dit proces voor iedereen zo fijn mogelijk kan verlopen. In het nieuwe beleid staat nu dat geëvalueerd moet worden of een nieuwe cliënt goed past in een woning. “Het moet niet alleen op papier staan, maar ook wel echt gedaan worden,” geeft Joey aan.
Nick is als voorzitter trots op de nieuwsbrief van de CCVR. “Dit is voor ons een belangrijk communicatiemiddel om de cliënten en medewerkers van Cello te informeren over onze activiteiten. Ik had niet altijd genoeg tijd om aan de nieuwsbrief te werken. Maar als deze na hard werken af is, ben ik blij om op deze manier te laten zien: dit doen we en dit zijn we!” Ook is hij blij met de samenwerking die hij heeft met de voorzitter van de CVR. “We doen het op deze manier echt samen.”
Ruimte voor groei
De CCR is blij met de successen, maar geeft ook aan dat er ruimte is voor verbetering. Zij willen de contacten met hun achterban graag verder versterken. “We hebben wel connecties, maar nog niet genoeg. Hier willen we in 2025 ons best voor gaan doen. We doen het namelijk juist voor onze achterban.”
Jessica geeft aan dat ze de samenwerking met de andere raden (verwantenraad, ondernemingsraad, raad van toezicht en lokale raden) graag vaker zou willen zien. “Vorig jaar was er een bijeenkomst met alle raden op de Binckhorst. Het is fijn en belangrijk om met elkaar te sparren, ervaringen te delen en van elkaar te leren.” Ook vond ze de ‘speeddate’-avond met de gremia voor herhaling vatbaar en ziet ze mogelijkheden voor een intensievere samenwerking met ervaringsdeskundigen. Corianne benadrukt het belang van het onderscheid tussen de rol van de CCR en de ervaringsdeskundigen. “De rollen zijn echt anders, maar er zijn mogelijkheden om elkaar te ondersteunen.”
Een uitdaging voor Nick is de hoeveelheid beleidsstukken die de CCR ontvangt. Hij ziet graag een betere planning, zeker na een beleidsvrije periode. Voor de schrijvers van de stukken heeft Nick nog een tip: “Gebruik AI om de informatie te herschrijven naar toegankelijke taal.”
Bewustwording creëren
Nick deelt een ervaring over het belang van eigen regie. Samen met Corianne gaat hij naar teamoverleggen om teams bewust te maken van het belang van het betrekken van cliënten bij beslissingen die hen aangaan. “Het bewust worden en stimuleren van eigen regie, dat is mijn doel.” Vaak vindt Nick het best spannend om naar zo’n teamoverleg te gaan, maar hij vindt het achteraf altijd heel waardevol. “We doen vaak ‘de streepopdracht’. Medewerkers ervaren zo hoe het voelt als keuzes voor hen worden gemaakt en ze niet of weinig betrokken worden.” Joey haakt hierop aan: “Mijn cb’er vertelde dat zij laatst een situatie had waarin er een keuze voor haar gemaakt was. Dat vond zij helemaal niet leuk en dit zorgde voor frustratie. Nou, dat hebben wij dus ook, die frustratie!” gaf Joey terug aan zijn cb’er.
De drie CCR leden geven een belangrijke tip aan begeleiders: laat cliënten fouten maken en laat ze daarvan leren en soms ook de gevolgen dragen. “Ik wil op mijn eigen blaren kunnen zitten,” hoorde Corianne een cliënt op een bijeenkomst over eigen regie zeggen. De grens tussen goedbedoeld advies en betutteling is dun.
Eigen regie, inspraak en medezeggenschap hoort erbij
Om eigen regie, inspraak en medezeggenschap verder te verbeteren, is het volgens Joey belangrijk om nog beter te luisteren, meer mee te denken en van eigen regie en inspraak een routine te maken. Het is iets wat er gewoon bij hoort. Wanneer er bijvoorbeeld sprake is van wisseling van teamleden en de komst van nieuwe collega’s moet dit steeds weer opnieuw besproken worden. De CCR benadrukt ook dat het niet alleen voor nieuwe medewerkers belangrijk is, maar ook geldt voor medewerkers die al langer bij Cello werken en misschien soms wat ‘vastgeroest’ kunnen zijn (met alle goede bedoelingen).
Blik op de toekomst
De CCR kijkt met een kritische, maar ook tevreden blik terug op 2024. Er zijn belangrijke stappen gezet op het gebied van eigen regie, inspraak en medezeggenschap, maar we zijn er nog niet. Dit geldt vooral voor eigen regie en inspraak. “Maar het begin is gemaakt en dat begin is goed”, zegt Joey.
Ze blijven zich inzetten om de positie van cliënten binnen Cello te versterken en ervoor te zorgen dat hun stem (ook van degenen die niet kunnen praten) gehoord en gerespecteerd wordt. De CCR denkt ook groter. “We willen graag het beperkte beeld dat over de gehandicaptenzorg bestaat doorbreken”. Nick deelt dat mensen vaak verbaasd zijn als hij vertelt dat hij bij Cello woont, omdat mensen ‘niets aan hem zien.’ “Daarom zijn we ook kritisch over het woord gehandicaptenzorg. Dit vinden we allemaal een stom woord. Een goed ander woord hebben we nog niet gevonden. Tips zijn welkom. Het belangrijkste is dat iedereen zich ervan bewust is dat het altijd om mensen gaat!”
Wil je de andere verhalen over eigen regie, inspraak en medezeggenschap lezen? Klik hier!
